หลังจากที่เออร์สเตดได้ค้นพบปรากฏการณ์สนามเหนี่ยวนำที่เกิดจากกระแสไฟฟ้าไหลในตัวนำ ซึ่งต่อ
มาได้มีการทดลองของบิโอต์กับซาวาร์ต ได้ข้อมูลที่สนับสนุนว่า กระแสไฟฟ้าทำให้เกิดสนามแม่เหล็ก
สมมติลวดรูปร่างใด ๆ มีกระแสไหล i เราสามารถหาสนามแม่เหล็ก ที่จุด P ใกล้ลวดได้โดยแบ่งลวด
เป็นส่วนเล็ก ๆ  โดย   คือ ความยาวส่วนเล็ก ๆ ของความยาวมีทิศสัมผัสกับลวดในทิศของกระแส
เราจะเรียก i  ว่าเป็น Current Element ซึ่งเราถือว่า เป็นแหล่งของสนามแม่เหล็ก (เทียบได้กับประจุ
เล็ก ๆ dq ในเรื่องไฟฟ้าสถิต แต่กรณีนี้ซับซ้อนกว่าเพราะเป็นเวกเตอร์)

ขนาดของสนามแม่เหล็กที่จุด เนื่องจาก current element คือ

ทิศของสนามแม่เหล็ก คือทิศของ ฉะนั้นเราสามารถเขียนในรูปเวกเตอร์ได้เป็น

เรียกสมการนี้ว่า Biot-Savart law เป็น inverse square law เช่นเดียวกับกฎของคูลอมบ์